Λοιπόν, θα ήθελα κάποτε να σταματήσει αυτή η συζήτηση!
Το xariseto ξεκίνησε όπως το λέει η λέξη,
Χ Α Ρ Ι Σ Ε Τ Ο
Στην πορεία ανακαλύφθηκε ότι ο άνθρωπος είναι άπληστος, αφού σου λέει χαρίζουν, κάτσε να τα πάρω εγώ όλα...
Θεσπίστηκε το 'ευχαριστώ' για να καταμετρούνται οι δοσοληψίες.
ΔΕΝ ΚΑΤΑΜΕΤΡΕΙΤΑΙ Η ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ, το ξέρουμε αυτό από την αρχή
ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ γιατί θα ξαναγυρίσουμε στο μπάχαλο
Το 'ευχαριστώ' όμως παίζει πλέον τον ρόλο του
ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ στην κοινότητα.
Όπως λοιπόν γίνεται και στην πραγματική κοινωνία με τα πραγματικά χρήματα, κάποιοι δεν "αγοράζουν" κάτι γιατί το θεωρούν "ακριβό", ενώ άλλοι το θεωρούν "φθηνό" και "τρέχουν" να πιάσουν την ευκαιρία!
Αγορανομικές διατάξεις του τύπου "αυτό τόσο θα το πουλάς" ή "το αντικείμενο πρέπει να έχει αυτές τις προδιαγραφές" απέτυχαν στην πραγματική κοινωνία που έχει νόμους, δικαστήρια και φυλακές κλπ γιατί χρειαζόταν τεράστια αστυνόμευση, τεράστιες φυλακές κλπ! Και αφέθηκαν όλα στην εξισορρόπηση βάσει προσφοράς και ζήτησης.
Λέτε αυτές οι "αγορανομικές" διατάξεις να πετύχουν στο xariseto;
ΕΙΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟΡΡΥΘΜΙΖΟΜΕΝΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ επομένως:
Όποιος νομίζει ότι κάτι είναι ανάξιο του 'ευχαριστώ'
ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΤΟ "ΑΓΟΡΑΖΕΙ" (δεν λαμβάνει το αντικείμενο δηλαδή, για όσους δεν κατάλαβαν την μεταφορά).
Όποιος νομίζει ότι έχει "υποτιμηθεί" πολύ το "νόμισμα" και ζητιέται/δίδεται για ανάξια αντικείμενα και πιστεύει ότι το δικό του αντικείμενο αξίζει περισσότερο από ένα τέτοιο 'ευχαριστώ'
ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΤΟ "ΠΟΥΛΑΕΙ" (δεν το χαρίζει) ή
ΤΟ "ΠΟΥΛΑΕΙ" ΑΛΛΟΥ όπου νομίζει ότι θα πάρει περισσότερα.
Κι έτσι, αν κάποτε φθάσουμε στο σημείο το 'ευχαριστώ' να αντικατοπτρίζει αξίες του 1€ ή χαλασμένα αντικείμενα, κανείς δεν θα χαρίζει ακριβά αντικείμενα επομένως το xariseto θα γίνει ανάξιο λόγου ή το ανάποδο, αν το 'ευχαριστώ' αντικατοπτρίζει καλά αντικείμενα, θα πάψουν κάποιοι να το "εξαργυρώνουν" με φθηνιάρικα χαρίσματα κι έτσι αυτά θα μείνουν στα αζήτητα.
Ναι, μάλλον είμαι ουτοπικός, γνωρίζω ότι σχεδόν πάντα δεν γίνεται να πάμε ούτε στο ένα άκρο ούτε στο άλλο, μάλλον θα παραμείνουμε κάπως έτσι, με τις γκρίνιες μας αλλά και με τα ωραία μας
Τέλος, καταφέραμε να κάνουμε μέσα στο ΧΑΡΙΣΕΤΟ κατηγορία "Χωρίς ευχαριστώ" δηλαδή χωρίς νόμισμα, δηλαδή ουσιαστικά χαρίσματος
Αλλά όμως ρωτώ: Γινεται να βάζεις με το ζόρι κάποιον να χαρίσει (να βάλει δηλαδή αντικείμενο στο 'χωρίς ευχαριστώ') την ώρα που έχει έλλειψη "χρημάτων"; Και άντε τον υποχρέωσες, είναι ηθικό;
ΚΙ εγώ θα ήθελα να ζούμε σε μια κοινωνία χωρίς νομίσματα και φιλαργυρίες. Αλλά όσο αυτό δεν γίνεται, εξακολουθώ να εργάζομαι για να βγάλω χρήματα, πουλάω και αγοράζω με τα χρήματα αυτά και μαζεύω και χρήματα για την δύσκολη ώρα.
Γι αυτό Othon μην χαλιέσαι αλλά απόλαυσε τον καφέ σου χαμογελώντας και κοιτάζοντας την κοινωνία (την πραγματική και την εικονική του xariseto) να προσπαθεί να ξεγελάσει τον εαυτό της ότι η ζωή έχει νόημα όταν συσσωρεύεις υλικά αγαθά και καταναλώνεις όσο το δυνατόν περισσότερα από αυτά.
Και αν ψάχνεις τις πραγματικές αξίες στη ζωή, μόνο μέσα στα μάτια των παιδιών μπορείς να τις βρεις.
