Τώρα αφού πήρα αρκετές καλές κριτικές για την προσπάθεια μου αποφάσισα να επαναλάβω το εγχείρημα μια και ήθελα να κάνω μία δώρο στην προγονή μου.
Ξεκινάω με τα υλικά που χρειάζονται
Αρχικά θέλουμε στεφάνια, κατέληξα ότι μου ταίριαζε η ποιότητα και η ανθεκτικότητα από στεφάνια από γυάλινα καπάκια κατσαρόλας, 2 λοιπόν σε διαφορετικά μεγέθη.
Δύο σεμεδάκια στρογγυλά που εγώ τα έβαψα μαύρα με βαφή για υφάσματα και καθώς βρήκα και μερικές μαργαρίτες τις έβαψα κι αυτές.
Μία κούκλα βαμβακερό νήμα εξάκλωνο για κέντημα.
Χάντρες να κάνουν αντίθεση με το χρώμα που χρησιμοποίησα, στην προκειμένη περίπτωση πήρα μεταλικές μπρούτζινες.
Ένα κρίκο για το κρέμασμα, και πάλι πήρα μεταλικό μπρούτζινο.
Φτερά (υπάρχουν άπειρα σε χαντράδικα)
Κόλλα για υφάσματα (όχι στιγμής, δεν προλαβαίνεις να τη δουλέψεις)
Ένα σφυρί
εφημερίδες ή χάρτινες σακούλες
Μία πλαστική σακούλα
Μία πετσέτα
Αρχικά έβγαλα τα πόμολα από τα καπάκια, τα τοποθέτησα μέσα σε χάρτινες σακούλες και μετά σε μια μεγάλη πλαστική γερή σακούλα. Τα τύλιξα με μια πετσέτα για να μην σηκώσω την πολυκατοικία στον αέρα και βάρεσα μια δυνατή σφυριά (από την πλευρά που είναι μυτερό) στο κέντρο, εκεί που είναι η τρύπα για το πόμολο. Έσπασε μετά από 2-3 προσπάθειες και γύρισα το σφυρί από τη φαρδιά πλευρά του και χτύπαγα γύρω γύρω από το στεφάνι για να το ελευθερώσω τελείως από τα γυαλιά.
Βεβαιώθηκα ότι τα στεφάνια δεν είχαν το παραμικρό κομμάτι γυαλιού, έβαλα κόλλα στην εξωτερική πλευρά του κάτω μέρους γύρω-γύρω και τύλιξα 4-5 φορές κλωστή από το νήμα για να καλύψω λίγο το κενό εκεί. Μετά ξεκίνησα να το τυλίγω γύρω γύρω να το καλύψω όλο.
Είναι μια λίγο βαρετή και χρονοβόρα διαδικασία που όμως επειδή βλέπεις γρήγορα πόσο όμορφο γίνεται, είναι αποδοτικό. Βοηθάει να τυλίξεις το κουβαράκι 6-7 φορές χαλαρά και μετά να σφίγγεις το νήμα. Μερικές φορές βλέπεις κάποια νήματα να έχουν ξεφύγει από κάποια σημεία από το στεφάνι, δεν πειράζει, όταν θα τυλιχτεί σφιχτά το άλλο νήμα γύρω τους, δε θα έχει σημασία. Το αποτέλεσμα θα είναι τέλειο ούτως ή άλλως.
Στερεώνεις λοιπόν το νήμα με μία χοντρή βελόνα στο εσωτερικό του στεφανιού και επαναλαμβάνεις με το δεύτερο στεφάνι. Ως εδώ μου πήρε δύο απογεύματα.
Καρφιτσώνεις τα σεμεδάκια τεντωμένα καλά γύρω γύρω στα στεφάνια και ράβεις κανονικά με ίδιο χρώμα κλωστή.
Έφτιαξα και ένα φτερό από νήμα με ένα εύκολο θα έλεγα τρόπο. Τύλιξα νήμα γύρω από μία σπάτουλα περίπου 35-40 φορές και το έκοψα από μία πλευρά για να έχω πολλά ίδιου μεγέθους νήματα. Έκοψα και ένα αρκετά μεγαλύτερο κομμάτι νήμα για το κοτσάνι.
Πέρασα τις κλωστές στο κοτσάνι, όπως φαίνονται στη φωτό, τις έσφιξα και πέρασα μία χάντρα στο κάτω μέρος με βελονοπεράστρα για να σφίξει και να μην φύγουν και δύο στο πάνω μέρος στο κοτσάνι.
Αργότερα ψαλίδισα τις άκρες για να φαίνεται λίγο πιο όμορφο το φτερό.
Θεωρώ ότι η ένωση των τελειωμένων στεφανιών είναι πολύ σημαντική και πρέπει να στολίζει και όχι να περνάει απαρατήρητη.
Πήρα τις μαργαριτούλες και τις ένωσα μεταξύ τους χρησιμοποιώντας χάντρες ανάμεσα για να δώσω και λίγη λάμψη. Μετά τις έραψα στο πάνω και στο κάτω στεφάνι βάζοντας και άλλες χάντρες ενδιάμεσα.
Εκεί έπρεπε να προσέξω για να διατηρήσω το άνοιγμα μεταξύ των δύο στεφανιών στην έξω πλευρά και να μη μου ζαρώνει τις μεσαίες μαργαρίτες. Οπότε πρόσθεσα λίγες παραπάνω χάντρες στις έξω πλευρές για ομοιόμορφο αποτέλεσμα.
Ο κρίκος που θα το κρεμάσουμε όλο αυτό είναι εξίσου σημαντικός. Μπορεί να είναι ένας πολύ απλός κρίκος που μπορούμε να τον πλέξουμε με βελονάκι όλο γύρω γύρω, όπως είχα κάνει στην πρώτη μου προσπάθεια, ή μπορεί να είναι όμορφος όπως τώρα και να πλέξουμε με το βελονάκι όσο χρειάζεται για την ένωση μόνο.
Μετά τον ράβουμε χαλαρά στην πάνω πλευρά του πάνω στεφανιού.
Τώρα στα φτερά λερωνόμαστε λίγο, με κόλλα.
Αρχικά χρειάζεται να κοντύνουμε λίγο τα κοτσάνια, αλλά όχι πολύ. Σκίζουμε επίσης το κοτσάνι με ένα ψαλίδι από τη μία πλευρά γιατί είναι χοντρό για να περάσει ο κρίκος.
Βάζουμε κόλλα από την πίσω πλευρά και δένουμε ένα κομμάτι νήμα, το τυλίγουμε λίγο γύρω γύρω 2-3 φορές, να πιάσει καλά και στην κόλλα και χρησιμοποιώντας μια βελονεπεράστρα περνάμε τον κρίκο και σπρώχνουμε κάτω να σμίξει καλά και να στερεωθεί.
Βάζουμε σημάδια με καρφίτσες στο κάτω μέρος του κάτω στεφανιού για να ξέρουμε που θα μπουν τα φτερά και τα στερεώνουμε περνώντας τα νήματα που περισσεύουν στο πάνω μερος των φτερών μέσα στο σεμεδάκι. Γυρνάμε από την πίσω πλευρά, δένουμε τα νήματα και κόβουμε ότι περισσεύει.
Και το αποτέλεσμα. Δίπλα και η πρώτη ονειροπαγίδα που είχα φτιάξει.
Θα ήθελα να δω και τις δικές σας δημιουργείες και να ακούσω ιδέες.
Καλό μήνα να έχουμε από αύριο και καλό καλοκαίρι.
