Κοιτώ τις αγγελίες τις τελευταίες μέρες και κάνω κάποιες σκέψεις, και αυτές θα ήθελα να σημειώσω.
Προσέξτε πόσα αντικείμενα χαρίζουμε (βάζω και τον εαυτό μου μέσα) τα οποία δεν είναι πρώτης ανάγκης. Αντικείμενα που βρέθηκαν στο σπίτι μας και τελικά δεν φάνηκαν χρήσιμα. Αντικείμενα που μπορεί να μην χρησιμοποιήθηκαν καθόλου. Μπορεί να είναι και δώρα, που μας τα έφεραν αλλά φάνηκαν ...άχρηστα.
Σκέπτομαι πόσο εύκολα αγοράζουμε (αγοράζαμε; μήπως να βάλω παρελθοντικό χρόνο;;;) πράγματα, χωρίς δεύτερη σκέψη ίσως. Πόσα χρήματα ξοδεύουμε (ξοδεύαμε, ξοδέψαμε) για πράγματα που τελικά ήταν ...άχρηστα. :< Διακοσμητικά, βιβλία, ρούχα, παιχνίδια.
Όχι δεν είναι ακριβώς άχρηστα, αλλά το πόσο πραγματικά χρήσιμα είναι αποδεικνύεται μέσα στο ΧΑΡΙΣΕΤΟ. Μια χαρά βολευόμαστε με ρούχα ή παιχνίδια από δεύτερο χέρι, μια χαρά βολευόμαστε με το ανταλλακτικό που προκύπτει από τη συσκευή κάποιου άλλου, και μια χαρά μπορούμε να βολευτούμε με τα βιβλία που δανειστήκαμε από τους φίλους.
Τα γράφω απλά για προβληματισμό. Σε συνδυασμό με την οικονομική δυσκολία που περνάει κάθε οικογένεια, σκεφτείτε τι πόσο ίσως να είχαμε αξιοποιήσει κάπως αλλιώς, αν τα προηγούμενα χρόνια ήμασταν πιο προσεκτικοί στις αγορές μας. Λέω "τον προηγούμενο καιρό" σε μια προσπάθεια να βεβαιωθώ ότι αρχίζουμε σιγά-σιγά να αλλάζουμε συνήθειες.
Πάντως, αν καταφέρουμε ο καθένας να αλλάξουμε λίγο τις καταναλωτικές μας συνήθειες, ακόμη και τα θέλω μας, προς το καλύτερο, και αν καταφέρουμε λιγάκι να το δείξουμε και στα παιδία μας αυτό, ίσως, λέω ίσως, η κρίση που ζούμε να έχει (λέω ΙΣΩΣ) κάποιο καλό αποτέλεσμα. Έτσι, για να παρηγοριόμαστε και λίγο
). Δεν λεω να μην πας εκδρομη, ουτε να μην ψωνισεις.